@article {
author = {, Ali},
title = {برزخ در علم کلام/ على شمس},
journal = {معارف عقلی 3، پاییز 1385},
volume = {1},
number = {3},
pages = {157-},
year  = {2006},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-2126},
eissn = {2981-1708},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {برزخ در علم کلام/ على شمس},
abstract_fa ={برزخ اصطلاحى است در علم کلام که نخستین بار به معناى اصطلاحى خود در  قرآن و روایات اسلامى به کار رفته است. برزخ در مباحث علم کلام به معناى  زندگى مابین دنیا و آخرت است و به صورت اصطلاحى خاص دیده مى شود؛ به طورى  که بنابر نظر اکثر محققان فرقه هاى اسلامى یکى از ضروریات اسلام است. این  عقیده در بین مسلمین منکران جدى و مهمى ندارد.
عالم برزخ بر حسب یافته هاى قرآنى و روایى، عالمى است پررمز و راز که با  مرگ آغاز مى شود و تا قیامت ادامه دارد. از یک سوى، براى مؤمنان سرشار از  نعمت هاست، و از سوى دیگر، انعکاس گناهان کفار بوده، براى آنان جز عذاب  ندارد.
در اینکه آیا همگان زندگى برزخى را درک مى کنند یا این زندگى منحصر به مؤمنان محض و یا کافران محض است جاى تأمل و تحقیق بسیار است.
بخشى از احوال عالم برزخ عبارت اند از: زنده شدن مرده در قبر، پرسش قبر، عذاب قبر، پاداش قبر، رؤیت پیامبر(ص) و امامان(ع) و ملائکه.
کیفیت زندگى در عالم برزخ نیز محل نزاع متکلمان است، که آیا بدن برزخى همان بدن طبیعى است یا مثالى و یا کیفیتى دیگر دارد؟},
keywords_fa = {برزخ ,عالم مثال ,مرگ ,زندگى بعد از مرگ ,عالم قبر ,پرسش قبر ,عذاب قبر ,پاداش قبر. ,},
url = {https://maarefeaqli.nashriyat.ir//node/414},
eprint = {}
}