@article {
author = {Mirbabapoor, Seyedali},
title = {هستی و چیستی خدا در اندیشه افلاطون},
journal = {معارف عقلی 46 ، بهار و تابستان 1402},
volume = {18},
number = {1},
pages = {-},
year  = {2023},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-2126},
eissn = {2981-1708},
doi = {10.22034/maarefeaqli.2025.5001706},
abstract = {This paper explores Plato's perspective on the existence and nature of God, thereby delving into arguments for the existence of God and divine attributes. Plato argues for God's existence by asserting that the material world, due to its inherent changeability, requires a cause. He identifies this cause and prime mover as an eternal, self-moving soul, and the orderly movements of the universe indicate a benevolent and intelligent creator. In Plato's thought, God is knowable, and negative theology has no place within his system. Plato identifies God with the Form of the Good, which transcends being, rather than the Form of the Good being a blueprint according to which God creates the cosmos. Therefore, the Form of the Good, as a final cause for God, is not a correct interpretation. Given that the Form of the Good is God and transcends all other Forms, and that other beings are emanations from Him, unity and knowledge are also attributed to Him. The methodology employed in this research to examine this issue is library-based and analytical.},
keywords = {Cosmological Argument, Theory of Ideas, Idea of good, Demiurge, },
title_fa = {هستی و چیستی خدا در اندیشه افلاطون},
abstract_fa ={مقاله حاضر به این مسئله پرداخته است که دیدگاه افلاطون درباره وجود و ماهیت خداوند چیست و به این ترتیب به مباحث اثبات وجود خدا و صفات الهی می‌پردازد. افلاطون برای اثبات وجود خدا استدلال می‌کند که جهان مادی به دلیل تغییرپذیری‌اش، نیازمند علتی است و این علت و محرک را به‌عنوان روح جاودان و خودمتحرک معرفی می‌کند که حرکت‌های منظم جهان، نشان از خالقی نیکو و عاقل است. خدا در اندیشه افلاطون قابل شناخت است و الهیات سلبی در این دستگاه جایی ندارد. افلاطون خدا را مثال خیر می‌داند که فراتر از وجود است، نه اینکه مثال خیر شکلی باشد که خدا بر اساس آن عالم را خلق می‌کند و از این‌رو باید گفت مثال خیر به‌مثابه علت غایی برای خداوند تفسیر صحیحی نیست. حال با توجه به اینکه مثال خیر خداوند است و فراتر از دیگر مثال‌ها است و دیگر موجودات پرتویی از او هستند، وحدت و علم نیز برای او اثبات می‌شود. روش این پژوهش برای بررسی این مسئله، کتابخانه‌ای و تحلیلی است.},
keywords_fa = {نظریه مثل ,مثال خیر ,برهان جهان شناختی ,خدای صانع ,},
url = {https://maarefeaqli.nashriyat.ir//node/5001706},
eprint = {}
}