TY  - JOUR
ID  - 511
TI  - «ثنویت» در کلام و فلسفه / موسی ناظریان‌فر
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 29
LA  - fa
SN  - 2008-2126
AU  - Mousa, 
AD  - مربی - کلام اسلامی مؤسسه امام صادق(ع)
Y1  - 2008
PY  - 2008
VL  - 3
IS  - 3
SP  - 119EP  - توحید ,شیطان ,شر ,ثنویت ,خیر ,شرک ,نور ,ظلمت ,مجوس ,زردشت. ,DO  - 
AB  - ثنویت اصطلاحی کلامی است که در فلسفه نیز کاربرد دارد، این واژه در لغت به معنای دوگانگی است و ثنوی به کسی گفته می شود که به اثنینیت منسوب است. و در اصطلاح متکلمان، عنوانی است برای اعتقادات ثنویه یا اصحاب اثنین،که معتقدند عالم دو آفریننده دارد: یکی نور، که آفریدگار خوبی هاست و دیگری ظلمت که آفریدگار بدی هاست، و هر دو نیز ازلی و قدیم اند. ثنویت در نزد حکمای قدیم یونان و برخی فلاسفه‌ی اروپا عبارت است از دوگانگی روح و جسم و یا جوهر آنها و یا دوگانگی روح و ماده.
این مقاله بر آن است که با بیان انگیزه‌ی گرایش به ثنویت و فرقه های آن، عقائد ثنویه را با ادلة توحید و برهان تمانع و برهان حدوث، ابطال نموده و ضمن تبیین مسئلة شرور، اثبات کند که آفریدگار جهان یکی است و تنها او مدبر امور عالم است.
 
UR  - https://maarefeaqli.nashriyat.ir//node/511
L1  - ER  -