@article {
author = {},
title = {رابطه دعا با قضا و قدر از دیدگاه ابن‌عربی / هادی ترکمنی},
journal = {معارف عقلی 28، پاییز 1392},
volume = {8},
number = {3},
pages = {63-},
year  = {2014},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-2126},
eissn = {2981-1708},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {رابطه دعا با قضا و قدر از دیدگاه ابن‌عربی / هادی ترکمنی},
abstract_fa ={از بحث های مهم معرفتی که تأثیر بسزایی در نگاه انسان به هستی و چگونه زیستن او دارد، مسئله قضا و قدر و رابطه آن با افعال انسان است. با توجه به اینکه قضا و قدر، علم پیشین الهی به اشیا و افعال انسان، تعیین مقادیر و خصوصیات آنها، و ضرورت و قطعیت یافتن آنها از سوی خداوند است؛ چه نسبتی بین دعا و درخواست از خداوند متعال با قضا و قدر الهی وجود دارد؟ از نظر ابن عربی این نسبت در قالب مطالب زیر تبیین می شود:
1.         دعا جزئی از قضای الهی بوده و با فقر ذاتی انسان در ارتباط است.
2.        فیض و عطایای الهی بر بندگان بر اساس اراده و مشیت حق تعالی و با توجه به استعداد و اقتضای عین ثابت انسان است.
3.        بر اساس تقسیم بندی عطایای الهی و دعای بندگان، پاره ای از عطایای الهی مشروط به دعا است و انسان بدون دعا و درخواست به این نوع از عطایا نمی رسد.},
keywords_fa = {},
url = {https://maarefeaqli.nashriyat.ir//node/717},
eprint = {}
}