TY  - JOUR
ID  - 717
TI  - رابطه دعا با قضا و قدر از دیدگاه ابن‌عربی / هادی ترکمنی
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 29
LA  - fa
SN  - 2008-2126
Y1  - 2014
PY  - 2014
VL  - 8
IS  - 3
SP  - 63EP  - DO  - 
AB  - از بحث های مهم معرفتی که تأثیر بسزایی در نگاه انسان به هستی و چگونه زیستن او دارد، مسئله قضا و قدر و رابطه آن با افعال انسان است. با توجه به اینکه قضا و قدر، علم پیشین الهی به اشیا و افعال انسان، تعیین مقادیر و خصوصیات آنها، و ضرورت و قطعیت یافتن آنها از سوی خداوند است؛ چه نسبتی بین دعا و درخواست از خداوند متعال با قضا و قدر الهی وجود دارد؟ از نظر ابن عربی این نسبت در قالب مطالب زیر تبیین می شود:
1.         دعا جزئی از قضای الهی بوده و با فقر ذاتی انسان در ارتباط است.
2.        فیض و عطایای الهی بر بندگان بر اساس اراده و مشیت حق تعالی و با توجه به استعداد و اقتضای عین ثابت انسان است.
3.        بر اساس تقسیم بندی عطایای الهی و دعای بندگان، پاره ای از عطایای الهی مشروط به دعا است و انسان بدون دعا و درخواست به این نوع از عطایا نمی رسد.
UR  - https://maarefeaqli.nashriyat.ir//node/717
L1  - ER  -