@article {
author = {, Mohammad and , Roghayyeh},
title = {مباحث معاد در اندیشه کلامی شیخ مفید و علامه حلی},
journal = {شماره 35 (کلام اسلامی)- سال دوازدهم، شماره دوم، پاییز و زمستان 1396},
volume = {12},
number = {2},
pages = {-},
year  = {2017},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-2126},
eissn = {2981-1708},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {مباحث معاد در اندیشه کلامی شیخ مفید و علامه حلی},
abstract_fa ={ 
شیخ مفید (م 413ق) از مکتب کلامی بغداد و علامه حلی (م 726ق) از مکتب کلامی حلّه، از متکلمان برجسته شیعه هستند. هرچند هر دو، در میان متکلمان عقل گرا قرار دارند، از دو رویکرد مختلف در مسائل کلامی برخوردارند. 
در نوشتار پیش ِرو، کوشیده ایم تا تطوّر جایگاه و ساختار بحث معاد را که یکی از مسائل مهم کلامی در نزد این دو متکلم بزرگ شیعه است، تحلیل و بررسی کنیم. به لحاظ روش، هر دو متکلم از منبع عقل و نقل برای شناخت معاد بهره جسته اند. بااین حال، حجم مباحث کلی و عقلی در آثار علامه بیش از شیخ مفید است؛ برای نمونه، با اینکه هر دو به تجرّد روح انسان باور دارند، شیخ مفید برای اثبات این نظریه به دلایل نقلی استناد می کند؛ درحالی که علامه حلی به دلایل عقلی و فلسفی تمسک می جوید. به لحاظ موضوعات بحث معاد، شیخ مفید برخلاف علامه، جزئیات معاد را بیشتر با دلایل نقلی واکاوی کرده است. یکی از علل اساسی این تغییر و اختلاف را باید در ورود فلسفه به کلام دانست. },
keywords_fa = {شیخ مفید ,علامه حلی ,تجرّد روح ,جایگاه معاد ,ساختار معاد ,},
url = {https://maarefeaqli.nashriyat.ir//node/774},
eprint = {https://maarefeaqli.nashriyat.ir/sites/maarefeaqli.nashriyat.ir/files/article-files/35%20%286%29.pdf}
}