Ma`rif Aqli

گفت وگو درباره ساختار و چارچوب کلی علم عرفان عملی، با پرداختن به مسائلی چون چیستی، موضوع، مبادی، مسائل، روش و غایت این علم سامان می یابد. اهمیت این مباحث برخاسته از ارزشمندی جایگاه عرفان عملی در میان سایر ابعاد عرفان است که پرداختن به آن مجال دیگری می طلبد. عرفان عملی نوعی صیرورت، تحول و معراج روحانی است که رهروان این سفر با سیر و سلوک آگاهانه و مستمر به سوی مقصد نهایی، یعنی حق تعالی، بدان دست می یابند. تدوین تجربه های باطنی و ارزنده ره یافتگان به مقصد نهایی، به صورت مجموعه ای از سفرنامه های غنی، راهگشا و آموزنده برای رهروان این راه، علم عرفان عملی را تشکیل می دهد. آنچه در این نوشتار به آن می پردازیم، ساختار کلی مسائل علم عرفان عملی است که نگاهی بیرونی و تأملی عقلانی درباره این علم و از جمله مباحث فلسفه علم عرفان عملی می باشد. بر این اساس مسائل علم عرفان عملی، گزاره های ناظر به راه ها و روش های سیر، اعمال و احوال و درجات سائر و منازل، مقامات و موانع مسیر می باشد. تنوع و کثرت روش های سیر و تفاوت مقامات و منازل در مسیر الی الله معلول تکثر و تمایز مناسبت ها و استعدادهای ذاتی و عارضی سائرین الی الله است.