Ma`rif Aqli

برزخ اصطلاحى است در علم کلام که نخستین بار به معناى اصطلاحى خود در قرآن و روایات اسلامى به کار رفته است. برزخ در مباحث علم کلام به معناى زندگى مابین دنیا و آخرت است و به صورت اصطلاحى خاص دیده مى شود؛ به طورى که بنابر نظر اکثر محققان فرقه هاى اسلامى یکى از ضروریات اسلام است. این عقیده در بین مسلمین منکران جدى و مهمى ندارد. عالم برزخ بر حسب یافته هاى قرآنى و روایى، عالمى است پررمز و راز که با مرگ آغاز مى شود و تا قیامت ادامه دارد. از یک سوى، براى مؤمنان سرشار از نعمت هاست، و از سوى دیگر، انعکاس گناهان کفار بوده، براى آنان جز عذاب ندارد. در اینکه آیا همگان زندگى برزخى را درک مى کنند یا این زندگى منحصر به مؤمنان محض و یا کافران محض است جاى تأمل و تحقیق بسیار است. بخشى از احوال عالم برزخ عبارت اند از: زنده شدن مرده در قبر، پرسش قبر، عذاب قبر، پاداش قبر، رؤیت پیامبر(ص) و امامان(ع) و ملائکه. کیفیت زندگى در عالم برزخ نیز محل نزاع متکلمان است، که آیا بدن برزخى همان بدن طبیعى است یا مثالى و یا کیفیتى دیگر دارد؟