برزخ در علم كلام
چكيده
برزخ اصطلاحى است در علم كلام كه نخستين بار به معناى اصطلاحى خود در قرآن و روايات اسلامى به كار رفته است. برزخ در مباحث علم كلام به معناى زندگى مابين دنيا و آخرت است و به صورت اصطلاحى خاص ديده مى‌شود؛ به طورى كه بنابر نظر اكثر محققان فرقه‌هاى اسلامى يكى از ضروريات اسلام است. اين عقيده در بين مسلمين منكران جدى و مهمى ندارد.
عالم برزخ بر حسب يافته‌هاى قرآنى و روايى، عالمى است پررمز و راز كه با مرگ آغاز مى‌شود و تا قيامت ادامه دارد. از يك سوى، براى مؤمنان سرشار از نعمت‌هاست، و از سوى ديگر، انعكاس گناهان كفار بوده، براى آنان جز عذاب ندارد.
در اينكه آيا همگان زندگى برزخى را درك مى‌كنند يا اين زندگى منحصر به مؤمنان محض و يا كافران محض است جاى تأمل و تحقيق بسيار است.
بخشى از احوال عالم برزخ عبارت‌اند از: زنده شدن مرده در قبر، پرسش قبر، عذاب قبر، پاداش قبر، رؤيت پيامبر(ص) و امامان(ع) و ملائكه.
كيفيت زندگى در عالم برزخ نيز محل نزاع متكلمان است، كه آيا بدن برزخى همان بدن طبيعى است يا مثالى و يا كيفيتى ديگر دارد؟
كليدواژه‌ها
برزخ، عالم مثال، مرگ، زندگى بعد از مرگ ، عالم قبر، پرسش قبر، عذاب قبر، پاداش قبر.