چكيده
مسئله «سهوالنبي» به خاطر ارتباط تنگاتنگي که با مسئله عصمت در کلام اسلامي دارد، از اهميت بسزايي برخوردار است؛ به اين معنا كه با توجه به ارتباط مستقيم اين موضوع، با گستره و محدوده عصمت اهل‌بيت، باورداشتن يا نداشتن آن، در معرفت پيامبر و امام و شناخت جايگاه ايشان تأثير‌گذار است. افرادي چون صدوق و استادش ابن‌وليد، بحث «سهوالنبي» را به طور برجسته‌اي مطرح كردند. از نظر آنان، سهو پيامبر اسلام ، با عصمت او منافاتي ندارد. بر اين اساس، صدوق مي‌کوشيد تا شائبه فوق بشري بودن را از معصومان بزدايد. در مقابل، مفيد و مجلسي، ضمن رد اين نظر، قلمرو عصمت را براي پيامبر اسلام و امامان گسترده‌تر كردند. از نظر آنها، عصمت پيامبران و امامان، تنها به قلمرو تبليغ دين محدود نمي‌شود، بلكه احكام و وظايف شرعي را نيز در بر مي‌گيرد. بنابراين، پيامبران و امامان در امر دين و همچنين در وظايف شرعي، از سهو، خطا و نسيان پيراسته‌اند. روش پژوهش، تحليل محتوا و به صورت اسنادي و بر اساس آثار صاحب‌نظران پيش‌گفته است.
كليدواژه‌ها
عصمت، سهو، نسيان، صدوق، مفيد، مجلسي.