صفحهها: 91-
تاریخ دریافت: 1393/05/02تاریخ پذیرش: 1393/07/26
چکیده:
شیوه برخورد پیشوایان دین با مسائل گوناگون، گفتمانی اصیل در میان جامعه بشری و الگویی برای پایبندان به آموزه های دینی است. آموزه ها و معارف دینی را می توان با نگاهی تشکیکی به سطح عالی و سطح عمومی، تقسیم کرد و با توجه به نوع برخورد اهل بیت با هر یک از این دو سطح، جایگاه آن دو را در نظام آموزشی بازشناخت. از رهگذر این شناخت، دغدغه ای دیرین درباره نوع رفتار با معارف روشن می شود و دستاویزهای مطرح در سطح اندیشه های نحله های گوناگون سنجیده می شود. بر این اساس، نگاشته پیش رو بر آن است تا با رویکردی تحلیلی، گامی در تبیین جایگاه اسرار و اندیشه های مکتوم پیشوایان شیعه در منظومه انتقال معارف و آموزه های دینی برداشته و به این وسیله، افزون بر تثبیت محوریت این گفتار، نقش و وظیفه نخبگان و سایر افراد جامعه اسلامی و نوع تنگناهای موجود برای ائمه اطهار در این عرصه را به گونه ای تطبیقی آشکار نماید.
Article data in English (انگلیسی)
متن کامل مقاله:
چکیده
شیوه برخورد پیشوایان دین با مسائل گوناگون، گفتمانی اصیل در میان جامعه بشری و الگویی برای پایبندان به آموزه های دینی است. آموزه ها و معارف دینی را می توان با نگاهی تشکیکی به سطح عالی و سطح عمومی، تقسیم کرد و با توجه به نوع برخورد اهل بیت با هر یک از این دو سطح، جایگاه آن دو را در نظام آموزشی بازشناخت. از رهگذر این شناخت، دغدغه ای دیرین درباره نوع رفتار با معارف روشن می شود و دستاویزهای مطرح در سطح اندیشه های نحله های گوناگون سنجیده می شود. بر این اساس، نگاشته پیش رو بر آن است تا با رویکردی تحلیلی، گامی در تبیین جایگاه اسرار و اندیشه های مکتوم پیشوایان شیعه در منظومه انتقال معارف و آموزه های دینی برداشته و به این وسیله، افزون بر تثبیت محوریت این گفتار، نقش و وظیفه نخبگان و سایر افراد جامعه اسلامی و نوع تنگناهای موجود برای ائمه اطهار در این عرصه را به گونه ای تطبیقی آشکار نماید.