چکيده
ملاصدرا در حکمت متعاليه، با رويکردي فلسفي به تبيين جايگاه و منزلت عبادت و همچنين چيستي و چرايي آن مي‌پردازد. در اين راستا فلسفه عبادت، بر جهان‌شناسي، انسان‌شناسي و خداشناسي حکمت متعاليه استوار مي‌گردد، و اين وجودشناسي، معرفهْْ‌النفس و خداشناسي صدرايي است که امکانات و مواد لازم را براي حصول فلسفه عبادت او فراهم مي‌آورد.
صدرالمتألهين در قالب فلسفه عبادت خود، به مسائلي همچون نسبت دو مقوله نظر و عمل، تمايز ميان عبادت تکويني و تشريعي و چرايي وضع عبادات مي‌پردازد، و نقش عبادت در تعالي انسان و ساير موجودات در مراتب وجودي عالم را برجسته مي‌سازد.
شرح چگونگي زايش فلسفه عبادت صدرايي از حکمت متعاليه و شيوه پرداخت ملاصدرا به مسئله عبادت، هدف اصلي اين نوشتار است.
کليدواژه‌ها
فلسفه عبادت، ملاصدرا، وجودشناسي، انسان‌شناسي.