معارف عقلی، سال دوازدهم، شماره دوم، پیاپی 35، پاییز و زمستان 1396، صفحات -

    مباحث معاد در اندیشه کلامی شیخ مفید و علامه حلی

    نویسندگان:
    محمد عظیمی / *استادیار - جامعه المصطفی / mohamadazimi19861986@gmail.com
    چکیده: 
      شیخ مفید (م 413ق) از مکتب کلامی بغداد و علامه حلی (م 726ق) از مکتب کلامی حلّه، از متکلمان برجسته شیعه هستند. هرچند هر دو، در میان متکلمان عقل گرا قرار دارند، از دو رویکرد مختلف در مسائل کلامی برخوردارند.  در نوشتار پیش ِرو، کوشیده ایم تا تطوّر جایگاه و ساختار بحث معاد را که یکی از مسائل مهم کلامی در نزد این دو متکلم بزرگ شیعه است، تحلیل و بررسی کنیم. به لحاظ روش، هر دو متکلم از منبع عقل و نقل برای شناخت معاد بهره جسته اند. بااین حال، حجم مباحث کلی و عقلی در آثار علامه بیش از شیخ مفید است؛ برای نمونه، با اینکه هر دو به تجرّد روح انسان باور دارند، شیخ مفید برای اثبات این نظریه به دلایل نقلی استناد می کند؛ درحالی که علامه حلی به دلایل عقلی و فلسفی تمسک می جوید. به لحاظ موضوعات بحث معاد، شیخ مفید برخلاف علامه، جزئیات معاد را بیشتر با دلایل نقلی واکاوی کرده است. یکی از علل اساسی این تغییر و اختلاف را باید در ورود فلسفه به کلام دانست. 
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

    سال دوازدهم، شماره دوم، پیاپی35، پاییز و زمستان 139

    محمد عظیمی : استادیار و عضو هیئت علمی جامعهًْ المصطفی العالمیه.                azimimohammad57@gmail.com
    رقیه حاج احمدی : دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه ادیان و مذاهب.                Email: hajahmadi1947@gmail.com 
    چکیده 
    شیخ مفید (م 413ق) از مکتب کلامی بغداد و علامه حلی (م 726ق) از مکتب کلامی حلّه، از متکلمان برجسته شیعه هستند. هرچند هر دو، در میان متکلمان عقل گرا قرار دارند، از دو رویکرد مختلف در مسائل کلامی برخوردارند. 
    در نوشتار پیش ِرو، کوشیده ایم تا تطوّر جایگاه و ساختار بحث معاد را که یکی از مسائل مهم کلامی در نزد این دو متکلم بزرگ شیعه است، تحلیل و بررسی کنیم. به لحاظ روش، هر دو متکلم از منبع عقل و نقل برای شناخت معاد بهره جسته اند. بااین حال، حجم مباحث کلی و عقلی در آثار علامه بیش از شیخ مفید است؛ برای نمونه، با اینکه هر دو به تجرّد روح انسان باور دارند، شیخ مفید برای اثبات این نظریه به دلایل نقلی استناد می کند؛ درحالی که علامه حلی به دلایل عقلی و فلسفی تمسک می جوید. به لحاظ موضوعات بحث معاد، شیخ مفید برخلاف علامه، جزئیات معاد را بیشتر با دلایل نقلی واکاوی کرده است. یکی از علل اساسی این تغییر و اختلاف را باید در ورود فلسفه به کلام دانست. 
    کلیدواژه ها
    جایگاه معاد، شیخ مفید، علامه حلی، تجرّد روح، ساختار معاد.


    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    عظیمی، محمد، حاج احمدی، رقیه.(1396) مباحث معاد در اندیشه کلامی شیخ مفید و علامه حلی. دو فصلنامه معارف عقلی، 12(2)، -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    محمد عظیمی؛ رقیه حاج احمدی."مباحث معاد در اندیشه کلامی شیخ مفید و علامه حلی". دو فصلنامه معارف عقلی، 12، 2، 1396، -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    عظیمی، محمد، حاج احمدی، رقیه.(1396) 'مباحث معاد در اندیشه کلامی شیخ مفید و علامه حلی'، دو فصلنامه معارف عقلی، 12(2), pp. -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    عظیمی، محمد، حاج احمدی، رقیه. مباحث معاد در اندیشه کلامی شیخ مفید و علامه حلی. معارف عقلی، 12, 1396؛ 12(2): -