تاریخ دریافت: 1397/02/16
تاریخ پذیرش: 1397/03/30
چکیده:
وحدت گرایی و کثرت گرایی، دو جریان اصلی در اندیشه سیاسی است؛ تاآنجاکه می توان همه آثار فیلسوفان سیاسی از دوران کلاسیک تا معاصر را براساس آن تبیین و تفسیر کرد. این دو جریان فکری ـ سیاسی، از گذشته تاکنون در میان فیلسوفان سیاسی، پیروان فراوانی داشته اند. در میان فیلسوفان کلاسیک، افلاطون به وحدت گرایی و ارسطو به کثرت گرایی باور داشت؛ ازاین رو، در فلسفه سیاسی آنان کشمکشی درباره وحدت گرایی و کثرت گرایی درگرفت که آثار آن را می توان در رویکرد فیلسوفان سیاسی دوره های بعد نیز نگریست. کوتاه آنکه، دیدگاه وحدت گرایی، افزون بر یکسانی در زندگی مدنی، بر تمرکز قدرت سیاسی نیز تأکید دارد و دربرابر آن، دیدگاه کثرت گرایی، با دفاع از چندگانگی در حوزه سیاست، تنوع منابع قدرت و توزیع آن در میان گروه ها و جریان های گوناگون را اصل قرار می دهد. بر همین اساس، این مقاله به روش توصیفی ـ تحلیلی در پی تبیین دیدگاه وحدت گرایی فضیلت محور افلاطون و دیدگاه کثرت گرایی فضیلت محور ارسطو است. از رهگذر این تبیین، نزاع و تفاوت دو دیدگاه روشن می شود.
Article data in English (انگلیسی)
متن کامل مقاله:
سال سیزدهم، شماره اول، پیاپی36، بهار و تابستان 1397
محمود راست پسر : دانش آموخته سطح 3 حوزه علمیه قم. rasti2012m@gmail.com
مهدی قربانی : دکترای علوم سیاسی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره. mqorbani60@yahoo.com
چکیده
وحدت گرایی و کثرت گرایی، دو جریان اصلی در اندیشه سیاسی است؛ تاآنجاکه می توان همه آثار فیلسوفان سیاسی از دوران کلاسیک تا معاصر را براساس آن تبیین و تفسیر کرد. این دو جریان فکری ـ سیاسی، از گذشته تاکنون در میان فیلسوفان سیاسی، پیروان فراوانی داشته اند. در میان فیلسوفان کلاسیک، افلاطون به وحدت گرایی و ارسطو به کثرت گرایی باور داشت؛ ازاین رو، در فلسفه سیاسی آنان کشمکشی درباره وحدت گرایی و کثرت گرایی درگرفت که آثار آن را می توان در رویکرد فیلسوفان سیاسی دوره های بعد نیز نگریست. کوتاه آنکه، دیدگاه وحدت گرایی، افزون بر یکسانی در زندگی مدنی، بر تمرکز قدرت سیاسی نیز تأکید دارد و دربرابر آن، دیدگاه کثرت گرایی، با دفاع از چندگانگی در حوزه سیاست، تنوع منابع قدرت و توزیع آن در میان گروه ها و جریان های گوناگون را اصل قرار می دهد. بر همین اساس، این مقاله به روش توصیفی ـ تحلیلی در پی تبیین دیدگاه وحدت گرایی فضیلت محور افلاطون و دیدگاه کثرت گرایی فضیلت محور ارسطو است. از رهگذر این تبیین، نزاع و تفاوت دو دیدگاه روشن می شود.
کلیدواژه ها
وحدت گرایی، کثرت گرایی، فلسفه سیاسی افلاطون، فلسفه سیاسی ارسطو.
شیوه ارجاع به این مقاله:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
قربانی، مهدی، راست‌پسر، محمود.(1397) نزاع وحدت‌گرایی و کثرت‌گرایی در فلسفه سیاسی افلاطون و ارسطو. دو فصلنامه معارف عقلی، 13(1)، -
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
مهدی قربانی؛ محمود راست‌پسر."نزاع وحدت‌گرایی و کثرت‌گرایی در فلسفه سیاسی افلاطون و ارسطو". دو فصلنامه معارف عقلی، 13، 1، 1397، -
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
قربانی، مهدی، راست‌پسر، محمود.(1397) 'نزاع وحدت‌گرایی و کثرت‌گرایی در فلسفه سیاسی افلاطون و ارسطو'، دو فصلنامه معارف عقلی، 13(1), pp. -
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
قربانی، مهدی، راست‌پسر، محمود. نزاع وحدت‌گرایی و کثرت‌گرایی در فلسفه سیاسی افلاطون و ارسطو. معارف عقلی، 13, 1397؛ 13(1): -
