چکيده
در اين مقاله با اشاره به پيدايش فرقه‌ها و خواستگاه آنها، پديدة غلوّ به ترتيب زمانيِ هر يک از چهارده معصوم(ع) بررسي خواهد شد. نخست بحث درباره اين مسئله را از زمان حيات پيامبر گرامي اسلام و برخورد آن حضرت با اين پديده آغاز مي‌کنيم؛ سپس مسئلة غلو در زمان امام علي(ع) را با اشاره به غالياني چون عبدالله بن سبأ و برخي ديگر که قائل به الوهيت آن حضرت بودند، مورد بررسي قرار داده و با گذر از دورة امام حسن، امام حسين و امام سجاد(ع) به بحث درباره مهم‌ترين عصر غالي‌گري، يعني عصر صادقين(ع) و گروه‌هاي مهم غاليان و هفت نفري که مورد لعن امام صادق(ع) و برخي ديگر از امامان(ع) واقع شدند، يعني مغيرهْْ بن سعيد، بيان بن سمعان، حارث شامي و عبدالله بن حارث و غاليان منتسب به آنان و نيز برخورد ائمه(ع) با اين غاليان مي‌پردازيم. پس از آن درباره غالياني که ائمة پس از صادقين(ع) تا زمان غيبت صغري با آنان برخورد داشته‌اند ونيز درباره افرادي همچون شلمغاني که در عصر غيبت ظهور کرده‌اند توضيح داده، توقيعات صاحب‌الزمان(ع) را درباره آنان بيان مي‌کنيم. در آخر برخورد ائمه(ع) را دسته‌بندي کرده، موارد گوناگون را با ذکر نمونه يادآور مي‌شويم.
کليدواژه‌ها
ائمه(ع)، غلات، تعامل، لعن، تکفير، تفسيق.